کلیات سعدی/غزلیات/چشمت چو تیغ غمزه خون خوار برگرفت
< کلیات سعدی | غزلیات
۱۴۰– ب
چشمت چو تیغ غمزهٔ خونخوار برگرفت | یا عقل هوش خلق بپیکار برگرفت[۱] | |||||
عاشق ز سوز درد تو فریاد درنهاد | مؤمن ز دست عشق تو زنّار برگرفت | |||||
عشقت بنای عقل[۲] بکلی خراب کرد | جورت در امید بیکبار برگرفت | |||||
شوری ز وصف روی تو در خانگه[۳] فتاد | صوفی طریق خانهٔ خمار برگرفت | |||||
با هر که مشورت کنم از جور آن صنم[۴] | گوید ببایدت دل ازین کار برگرفت | |||||
دل برتوانم از سر و جان برگرفت و چشم | نتوانم از مشاهدهٔ یار برگرفت | |||||
سعدی بخفیه خون جگر خورد بارها | این بار پرده از سَرِ اسرار برگرفت |
- ↑ شکل غلط قبلی: با عقل و هوش خلق بیکبار برگرفت
- ↑ صبر.
- ↑ خانقه.
- ↑ پسر.