کلیات سعدی/غزلیات/چو ترک دلبر من شاهدی به شنگی نیست

۱۲۸– ب

  چو ترک دلبر من شاهدی بشنگی نیست چو زلف پرشکنش حلقهٔ فرنگی نیست  
  دهانش ار چه نبینی مگر بوقت سخن چو نیک درنگری چون دلم بتنگی نیست  
  بتیغ غمزهٔ خونخوار لشکری بزنی بزن که با تو درو هیچ مرد جنگی نیست  
  قوی بچنگ من افتاده بود دامن وصل ولی دریغ[۱] که دولت بتیزچنگی نیست  
  دوم بلطف ندارد عجب که چون سعدی غلام سعد ابوبکر سعد زنگی نیست  


  1. چسود.