کلیات سعدی/غزلیات/گرد رخسار چو ماهت صنما مینگرم
< کلیات سعدی | غزلیات
۳۹۳– ط
| گرد رخسار چو ماهت صنما مینگرم[۱] | بحقیقت اثر لطف[۲] خدا مینگرم | |||||
| تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری | هر زمان صد رهت اندر سر و پا مینگرم | |||||
| تو بحال من مسکین بجفا مینگری | من بخاک کف پایت بوفا مینگرم | |||||
| آفتابی تو و من ذرّهٔ مسکین ضعیف | تو کجا و من سرگشته کجا مینگرم؟ | |||||
| سر زلفت ظلماتست و لبت آبحیات | در سواد سر زلفت بخطا مینگرم[۳] | |||||
| هندوی چشم مبیناد رخ ترک تو باز | گر بچین سر زلفت بخطا مینگرم[۴] | |||||
| راه عشق تو درازست ولی سعدی‌وار | میروم وز سر حسرت بقفا مینگرم | |||||
- ↑ تجدیدنظر: گر برخسار چو ماهت صنما مینگرم (این وجه در یک نسخه و بر خلاف تمام نسخه‌های قدیم و جدید است که در متن آمده و ظاهراً صحیح‌تر باشد.)
- ↑ صنع.
- ↑ متن مطابقست با نسخه‌های معتبر. و در بعضی نسخ چاپی «ببقا مینگرم».
- ↑ این بیت در نسخ قدیم و معتبر نیست.