کلیات سعدی/غزلیات/گرد رخسار چو ماهت صنما می‌نگرم

۳۹۳– ط

  گرد رخسار چو ماهت صنما مینگرم[۱] بحقیقت اثر لطف[۲] خدا مینگرم  
  تا مگر دیده ز روی تو بیابد اثری هر زمان صد رهت اندر سر و پا مینگرم  
  تو بحال من مسکین بجفا مینگری من بخاک کف پایت بوفا مینگرم  
  آفتابی تو و من ذرّهٔ مسکین ضعیف تو کجا و من سرگشته کجا مینگرم؟  
  سر زلفت ظلماتست و لبت آبحیات در سواد سر زلفت بخطا مینگرم[۳]  
  هندوی چشم مبیناد رخ ترک تو باز گر بچین سر زلفت بخطا مینگرم[۴]  
  راه عشق تو درازست ولی سعدی‌وار میروم وز سر حسرت بقفا مینگرم  


  1. تجدیدنظر: گر برخسار چو ماهت صنما مینگرم (این وجه در یک نسخه و بر خلاف تمام نسخه‌های قدیم و جدید است که در متن آمده و ظاهراً صحیح‌تر باشد.)
  2. صنع.
  3. متن مطابقست با نسخه‌های معتبر. و در بعضی نسخ چاپی «ببقا مینگرم».
  4. این بیت در نسخ قدیم و معتبر نیست.