کلیات سعدی/غزلیات/یا رب آن رویست یا برگ سمن
< کلیات سعدی | غزلیات
۴۴۴ – ط، و در نسخ متأخر در قصاید
| یا رب آن رویست یا برگ سمن | یا رب آن قدست یا سرو چمن | |||||
| بر سمن کس دید جعد مشکبار؟ | در چمن کس دید سرو سیمتن؟ | |||||
| عقل چون پروانه گردید و نیافت | چون تو شمعی در هزاران انجمن | |||||
| سخت مشتاقیم پیمانی بکن | سخت مجروحیم پیکانی بکن | |||||
| وه کدامت زین همه شیرین ترست | خنده یا رفتار یا لب یا سخن[۱]؟ | |||||
| گر سر ما خواهی اینک جان و سر | ور سر[۲] ما داری اینک مال و تن | |||||
| گر نوازی ور کشی فرمان تراست | بنده‌ایم اینک سر و تیغ و کفن | |||||
| صَعقه[۳] میخواهی حجابی در گذار | فتنه میجوئی نقابی برفکن | |||||
| من کیم کانجا که کوی[۴] عشق تست | در نمی‌گنجد حدیث ما و من | |||||
| ای ز وصلت خانها دارالشفا | وی ز هجرت بیتها بیت‌الحزن | |||||
| وقت آن آمد که خاک مرده را | باد ریزد آب حیوان در دهن | |||||
| پاره گرداند زلیخای صبا | صبحدم بر یوسف گل پیرهن | |||||
| نطفهٔ شبنم در ارحام زمین | شاهد گل گشت و طفل یاسمن | |||||
| فیح[۵] ریحانست یا بوی بهشت | خاک شیرازست یا باد[۶] ختن | |||||
| بر گذر تا خیره گردد سروبن | در نگر[۷] تا تیره گردد نسترن | |||||
| بارگاه زاهدان درهم نورد | کارگاه صوفیان بر هم شکن | |||||
| شاهدان چستند[۸] ساقی گو بیار | عاشقان مستند مطرب گو بزن | |||||
| شعبهٔ[۹] خلقم چو صوفی در کنش[۱۰] | شهرهٔ شهرم چو غازی بر رسن | |||||
| تربیت را حله گو در ما مپوش | عافیت را پرده گو بر ما متن | |||||
| چرخ با صد چشم چون روی تو دید | صد زبان میخواست تا گوید حسن | |||||
| ناسزا خواهم شنید از خاص و عام | سرزنش خواهم کشید از مرد و زن | |||||
| سعدیا گر عاشقی پائی بکوب | عاشقا گر مفلسی دستی بزن | |||||