برگه:حافظ قزوینی غنی.pdf/۵۱۷

این برگ هم‌سنجی شده‌است.
۳۸۷

اسکندر، ۲۹۰، ۴۱۰، ۴۳۹، رجوع شود نیز بسکندر

افراسیاب، ۴۳۳، ص ۳۵۷

امین الدّین حسن، ۳۲۷، خ ل

امین الدّین، شیخ–، ص ۳۶۳

اورنگ، ۳۴۴

اویس، سلطان–، (جلایری[۱] ? یا مظفّری[۱] ?)، ۱۶۲،

اویس، شیخ–، (جلایری)، ۴۷۲،

ایاز، ۴۰، ۲۵۸، ۳۳۴

ایلخانی، ۴۷۲

باربد، ص ۳۶۰،

برهان‌الدّین (ابونصر فتح‌اللّه بن خواجه کمال الدّین ابوالمعانی وزیر امیر مبارز الدّین محمّد۳۶۲، ۴۶۲

بسطامی (بایزید)، ۳۷۳،

بونصر [بن] بوالمعالی، رجوع شود ببرهان الدّین فتح اللّه،

بوالوفاء کمال الدّین، ۱۳۰،

بهاءالدّین (امام سنّت و شیخ جماعت)، ص ۳۶۱،

بهرام گور، ۲۷۸،

بهمن، ۱۰۱،

پرویز، ۴۱، ۵۲، ص ۳۶۰،

پشنگ، (پدر افراسیاب)، ۳۹۰،

پیران (وزیر افراسیاب)، ص ۳۵۷،

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ در هر یک از دو خانوادهٔ آل مظفّر ملوک فارس و جلایریان ملوک بغداد سلطان اویس نامی بوده است که هر دو معاصر خواجه و هر دو ممکن است ممدوح خواجه در این غزل باشند و قرینهٔ بر تعیین هیچکدام در این غزل موجود نیست،